28 Basamak X

3.3- ON YEDİNCİ BASAMAK

NEFS-İ MÜLHİME

Ruh, üçüncü gök katına kişi %21 zikre gelince ulaşır. Orada iki katlı bir mescidde secde edilir. Başka bir özelliği daha vardır: Dışarı çıkınca avluda üçüncü katı dördüncü kata kadar ulaştıran, Mihenk Menfezi adı verilen 1,5 metre genişliğinde madenî bir silindir bulunur. Üçüncü gök katını dördüncü gök katına başlar. İçine giren sonsuz hızla dördüncü kata doğru yükselir. Üçüncü katta kalanlar kalmışlardır. Bu nokta Nefs-i­ Mülhime’dir. Kişi hem Allah’tan hem de şeytandan ilham almaya başlar.

91/ŞEMS 7: Ve nefsin ve mâ sevvâhâ.
Nefse ve onu (7 kademede ahsene dönüşecek şekilde) sevva edene (dizayn edene) (andolsun).

91/ŞEMS 8: Fe elhemehâ fucûrehâ ve takvâhâ.
Sonra ona (nefse) fücurunu ve takvasını ilham etti.

91/ŞEMS 9: Kad efleha men zekkâhâ.
Kim onu (nefsini) tezkiye etmişse felâha (kurtuluşa) ermiştir.

3.4- ON SEKİZİNCİ BASAMAK

NEFS-İ MUTMAİNNE

Ruh, dördüncü katta yani Beyt-ül Makdes’in aslının katında iken nefs, Nefs-i Mutmainne’dedir.

13/RA'D 28: Ellezîne âmenû ve tatmainnu kulûbuhum bi zikrillâh(zikrillâhi) e lâ bi zikrillâhi tatmainnul kulûb(kulûbu).
Onlar, âmenûdurlar ve kalpleri, Allah’ı zikretmekle mutmain olmuştur. Kalpler ancak; Allah’ı zikretmekle mutmain olur, öyle değil mi?

Burası kalplerin tatmine ulaştığı, doyuma ulaştığı yerdir. Kişi artık doymuş durumdadır. Allah’ın verdiklerinin kendisine yeterli olduğuna emindir.

3.5- ON DOKUZUNCU BASAMAK

NEFS-İ RADİYE

Ruh,beşinci katta yani Beyt-ül Haram’ın aslında iken, nefste beşinci defa %7 nur birikimi olur. Burası Nefs-i­Radiye’dir. Kişi Allah’tan razı olmuştur.

3.6- YİRMİNCİ BASAMAK

NEFS-İ MARDİYYE

Ruh, altıncı gök katında sıbgatullah olma mahallinde iken, nefste altıncı defa %7 nur birikimi olur. Nefs-i Mardiyye. Allahda kişiden razı olmuştur:

89/FECR 27: Yâ eyyetuhân nefsul mutmainnetu.
Ey mutmain olan nefs!

89/FECR 28: İrciî ilâ rabbiki râdıyeten mardıyyeten.
Rabbine dön (Allah’tan) razı olarak ve Allah’ın rızasını kazanmış olarak!

3.7- YİRMİ BİRİNCİ BASAMAK

NEFS-İ TEZKİYE

Ruh, yedinci gök katında altın kapıda iken, nefs de %7 daha nurlanarak, Nefs-i Tezkiye’ye ulaşmıştır:

35/FÂTIR 18: Ve lâ tezirû vâziretun vizre uhrâ, ve in ted’u muskaletun ilâ himlihâ lâ yuhmel minhu şey’un ve lev kâne zâ kurbâ, innemâ tunzirullezîne yahşevne rabbehum bil gaybi ve ekâmûs salât(salâte), ve men tezekkâ fe innemâ yetezekkâ li nefsihî, ve ilâllâhil masîr(masîru).
Ve yük taşıyan birisi (bir günahkâr) başka birinin yükünü (günahını) yüklenmez. Eğer ağır yüklü kimse, onu (günahlarını) yüklenmeye (başkasını) çağırsa bile ondan hiçbir şey yükletilmez, onun yakını olsa dahi. Sen ancak gaybte Rabbine huşû duyanları ve namazı ikame edenleri uyarırsın. Ve kim tezkiye olursa (nefsini tezkiye ederse), o taktirde bunu sadece kendi nefsi için yapar. Ve dönüş (varış) Allah’adır (Nefs tezkiyesi ile ruh Allah’a döner, ulaşır).

Nefs ezelde Allah’a tezkiye olacağına dair yemin vermiştir ve bu sebeple kişi kendi nefsi için tezkiye olur ve ruhu Allah’a döner, Allah’a ulaşır, Allah’a varır. 21. basamakta ruh Allah’a ulaşır. Allah bu noktada Allah’a ulaşan kişiye, bundan sonra meab olur, sığınak olur. Burası velâyetin başlanacağı noktanın evvelki aşamasıdır. Allah’a ulaşan ruh Allah’ın Zat’ında yok olur.

78/NEBE 39: Zâlikel yevmul hakku, fe men şâettehaze ilâ rabbihî meâbâ(meâben).
İşte o gün (mürşidin eli Hakk'a ulaşmak üzere öpüldüğü ve ona tâbî olunduğu gün), Hakk günüdür. Dileyen (Allah'a ulaşmayı dileyen) kişi, kendisine Rabbine ulaştıran (yolu, Sıratı Mustakîm'i) yol ittihaz eder. (Allah'a ulaşan kişiye Allah) meab (sığınak, melce) olur.