HANİF DÎNİ’NİN ÖZELLİKLERİ
Hanif; vahdeti tevhidi
ve teslimi ifade ediyor. Hanif dîni Allah’ın tek dînidir. Bütün insanlar bu
dîni yaşayabilecek, hanif fıtratıyla yaratılmıştır. Allahû Tealâ’nın insanlık
tarihi boyunca insanlara öğrettiği dîn, Hanif dîni olduğu gibi, insanlardan önce
yarattığı cinlerin dîni de Hanif dînidir.
30/RÛM-30: Fe ekim vecheke lid dîni hanîfâ(hanîfen),
fıtratallâhilletî fataran nâse aleyhâ, lâ tebdîle li halkıllâh(halkıllâhi),
zâliked dînul kayyimu ve lâkinne ekseren nâsi lâ ya’lemûn(ya’lemûne).
Artık
hanif olarak kendini (vechini) dîn için ikame et, Allah’ın hanif fıtratıyla ki;
Allah, insanları onun üzerine (hanif fıtratıyla) yaratmıştır. Allah’ın
yaratmasında değişme olmaz. Kayyim olan (kaim olacak, ezelden ebede kadar
yaşayacak) dîn budur.
“Dîni ayakta tutmak, ihya etmek
için, vechini ikame et. Bütün gücünle o dînin, Hanif dîninin, İslâm dîninin
devamı için vechini ikame et. Dînin ihya olması için ayakta tut; kıyamda tut. O
hanif fıtratıyla ki biz, bütün insanları hanif fıtratıyla yarattık. Hanif olarak vechini dîn için ikame et, ayakta
tut. Sen hanifsin ve biz sadece seni değil bütün
insanları hanif fıtratıyla yarattık.’’ Allah’ın ne dîni ne de insanları
yaratmasında bir değişiklik göremezsin.”
Allahû Tealâ, Hz. Âdem’den
kıyâmet günü yaşayacak olan son insana kadar bütün insanları hanif fıtratıyla
yaratmıştır. Bundan sonraki bütün yaratışını da hanif fıtratı olarak devam
ettirecektir. Başka bir fıtrat, başka bir yaşam tarzı, başka bir fıtratla
yaratılan insan hiç olmamıştır. Olmayacaktır. Allah’ın insanları hanif
fıtratıyla yaratması hiç değişmeyecektir.
O kadar mı?
-Hayır. Allahû Tealâ’nın,
dîni de, Hanif dîninin dışında başka bir dîne çevirmesi mümkün değildir. Allahû
Tealâ: “Allah’ın dîninde ve insanları
hanif fıtratıyla yaratmasında bir değişiklik göremezsin.” buyurmaktadır.
Bu söz: ‘‘insanlık tarihi boyunca bir tek dîn olacaktır. Bütün insanlar bu dîni
yaşayacak özellikte yaratılacaktır.” mânâsındadır.
Bütün insanların
doğdukları andan itibaren gözleri kördür. Görme hassaları gışavet adlı bir
perdeyle örtülüdür. Kulakları sağırdır. Vakra ile kapalıdır. İşitme hassaları
mühürlüdür. Kalplerindeki idrak hassası mühürlüdür ve kalpleri idraksizdir;
idrak edemez. Ne zaman ki, kişi hanif dîninin gereğine tevessül eder yani
Allah’a ulaşmayı diler, o zaman Allahû Tealâ Rahmân esmasıyla o kişiye tecelli
eder. Gözlerindeki hicab-ı mestureyi, görme hassasının üzerindeki gışaveti,
kulaklarındaki vakrayı, işitme hassasının üzerindeki mührü alır. Kalbindeki
ekinneti ve kalbindeki mührü alır. Kişinin kalbine ekinnetin karşılığı olarak
idraki sağlayan ihbat koyar.
Hanif fıtratıyla yaratılan bütün insanlar böyledir.
Kör, sağır ve dilsizdirler. Ancak Hanif dîninin gereğine tevessül ettiği zaman
(Allah’a ulaşmayı dilediği zaman) hepsi açılır. Dînle insan arasındaki
ilişkinin temelinde bu vardır. Allah’a
karşı kapalı olan bütün kapılar, Hanif dîninin gereğine tevessül edildiği
taktirde açılır. Görmeyen, işitmeyen, idrak etmeyen insanın; gören, işiten ve
idrak eden hüviyete gelmesi söz konusudur.
Başlangıçta tüm insanların
hassa ve organlarında engeller vardır. Hassalardaki engellerden Bakara
Suresi 6. ve 7.âyetlerde ve Câsiye
Suresi 23. âyette bahsedildiğini görüyoruz:
2/BAKARA-6: İnnellezîne keferû sevâun
aleyhim e enzertehum em lem tunzirhum lâ yu’minûn(yu’minûne).
Onlar muhakkak ki kâfirdirler. Onları ikaz etsen
de etmesen de onlar için eşittir, onlar mü’min olmazlar.
2/BAKARA-7: Hatemallâhu alâ kulûbihim ve
alâ sem’ıhim, ve alâ ebsârihim gışâveh(gışâvetun), ve lehum azâbun
azîm(azîmun).
Allah onların kalplerinin üzerini ve işitme
(sem’î) hassasının üzerini mühürledi ve görme (basar) hassasının üzerine
gışavet (perde) çekti. Onlar için azîm (büyük) bir azap vardır.
45/CÂSİYE-23: E fe reeyte menittehaze
ilâhehu hevâhu ve edallehullâhu alâ ilmin ve hateme alâ sem’ihî ve kalbihî ve
ceale alâ basarihî gışâveh(gışâveten), fe men yehdîhi min
ba’dillâh(ba’dillâhi), e fe lâ tezekkerûn(tezekkerûne).
Hevasını kendisine ilâh edinen kişiyi gördün mü?
Ve Allah, onu ilim (onun faydasız ilmi) üzere dalâlette bıraktı. Ve onun işitme
hassasını ve kalbini mühürledi. Ve onun basar (görme) hassasının üzerine
gışavet (perde) kıldı (çekti). Bu durumda Allah’tan sonra onu kim hidayete
erdirir? Hâlâ tezekkür etmez misiniz?
Organlar üzerindeki engeller ise, İsrâ Suresi
45. ve 46. âyetlerde geçmektedir:
17/İSRÂ-45: Ve izâ kara’tel kur’âne cealnâ beyneke ve
beynellezîne lâ yu’minûne bil âhıreti hicâben mestûrâ(mestûren).
Sen Kur’ân’ı kıraat ettiğin (okuduğun) zaman, seninle ahirete (ölmeden
evvel Allah’a ulaşmaya ve kıyâmet gününe) inanmayanlar arasına hicab-ı mesture
kıldık (gözlerinin üzerine, seni peygamber olarak görmelerini engelleyen bir
perde koyduk).
17/İSRÂ-46: Ve cealnâ alâ kulûbihim ekinneten en
yefkahûhu ve fî âzânihim vakrâ(vakran), ve izâ zekerte rabbeke fîl kur’âni
vahdehu vellev alâ edbârihim nufûrâ(nufûren).
O’nu (Kur’ân’ı), fıkıh (idrak) etmelerine karşı, (fıkıh edemesinler
diye) kalplerinin üzerine ekinnet ve onların kulaklarına vakra (işitme engeli)
kıldık. Ve sen, Kur’ân’da Rabbinin tekliğini zikrettiğin zaman nefretle
arkalarına döndüler.
Başlangıçta
kapalı olan bu organlar ve hassalar, kişiye tebliğ yapıldığında, onun
davranışlarına ve tercihine göre ya
açılır yada mühürlenir.
6/EN’AM-46: Kul e reeytum in ehazallâhu sem’akum ve ebsârekum ve
hateme alâ kulûbikum men ilâhun gayrullâhi ye’tîkum bih(bihî), unzur keyfe
nusarriful âyâti summe hum yasdifûn (yasdifûne).
(Ya Muhammed
müşriklere) de ki: “Gördünüz mü? (aczinizi anladınız mı?) Şâyet Allah sizin
işitme hassanızı ve görme özelliğinizi alsa ve sizin kalplerinizi mühürlese,
Allah’tan başka hangi ilâh onları size (geri) getirir?” Bak, âyetlerimizi nasıl
açıklıyoruz! Sonra onlar yüz çeviriyorlar.
Tebliğe muhatap olan kişiler 4 gruba
ayrılır:
1. Grup;
kişi itiraz etmeden kabul eder ve tâbî
olur.
2. Grup; kişi sadece dinler ve tepki vermez ama tabiî
de olmaz. Onların hassaları mühürlenir.
3. Grup; kişi
tebliğe itiraz eder; karşı koyar. Bu gruba girenlerin de organları mühürlenir.
4.
Grup; kişi itiraz etmekle kalmayıp başkalarına mani olursa hem organları hem de
hassaları mühürlenir.
Bütün insanların Hanif dînini yaşayabilecek
özelliklerde hanif fıtratıyla yaratıldığı gibi bütün cinler de Hanif dînini
yaşayacak şekilde hanif fıtratıyla yaratılmışlardır. O dîn ezelî ve ebedîdir.
İnsanlardan evvel cinler de vardı, Hanif dîni de vardı.
Dîn adı verilen bu sistem, dîni yaşayabilecek
olan bütün mahlukât içindir. Her varlığın Allah ile olan ilişkisi farklıdır.
Allah’ın yaratmasıyla birlikte dîn de var olmuştur. Her şey, her zerre Allah’ı
zikrettiğine göre, kaînatta ne varsa elektron ve karşıt elektrondan oluşur.
Onlar kendiliğinden dönmediği ve bu imkanı onlara Allah’ın katından gelen nötrinolar verdiği
için onlar da Allah kelimesini sonsuza kadar söylerler. Onlar ‘’Allah’ı tesbih
ediyor.’’ hüviyettedir. ‘‘Zikrediyor’’ hüviyette değillerdir.
İbadetlerin
en büyüğü olan zikir farz mı? -Farz. Rabbimiz Muzemmil Suresi 8. âyet-i
kerîmede buyuruyor ki:
73/MUZEMMİL-8: Vezkurisme
rabbike ve tebettel ileyhi tebtîlâ(tebtîlen).
Ve Rabbinin ismini zikret ve herşeyden kesilerek
O’na ulaş.
Çok zikir
farz mı? - Farz:
33/AHZÂB-41: Yâeyyuhellezîne
âmenûzkûrullâhe zikren kesîrâ(kesîran)
Ey âmenû olanlar! Allah’ı çok zikirle (günün
yarısından fazla) zikredin.
Daimi zikir farz mı? - Farz:
4/NİSÂ-103: Fe
izâ kadaytumus salâte fezkurûllâhe kıyâmen ve kuûden ve alâ cunûbikum, fe
izatma’nentum fe ekîmus salât(salâte), innes salâte kânet alel mu’minîne
kitâben mevkûtâ(mevkûten).
Namazı bitirdiğinizde; ayaktayken, otururken ve yan
üzeriyken (yan üstü yatarken) Allah’ı hep zikredin! Güvenliğe kavuştuğunuzda
namazı erkânıyla kılın. Çünkü; namaz, mü’minlerin üzerine, vakitleri
belirlenmiş bir farz olmuştur.
Bu farzı iblis yok etmiş. Zikir olmadan
hedefleri bilseniz bile, hedefe ulaşamazsınız.
Dîn ezelî ve ebedîdir. Hz İbrahim(a.s.)’in Hanif
dînidir. Bu dînin 3 özelliği vardır:
1-
Vahdet
2-
Tevhid
3-
Teslim
Vahdet:
Tek Allah'a inanmaktır. Kâinatın yaratılmasından yok olmasına kadar gelen dîn
ve şeriat tek Allah inancı ve tek şeriat olmuştur. El ilah kökünden gelen Allah
, tek yaradanı ifade eder.
Allah’a inanmayan yoktur. Ateistim diyen biri
bile başı dara düştüğünde: “Allah'ım
yardım et’’ der. Yine puta tapanlar için Rabbimiz Zumer Suresi 3. âyet-i
kerîmede buyuruyor ki:
39/ZUMER-3: E lâ lillâhid dînul
hâlis(hâlisu), vellezînettehazû min dûnihî evliyâ, mâ na’buduhum illâ li
yukarribûnâ ilallâhi zulfâ, innallâhe yahkumu beynehum fî mâ hum fîhi
yahtelifûn(yahtelifûne), innallâhe lâ yehdî men huve kâzibun keffâr(keffârun).
Halis dîn, Allah içindir, öyle değil mi? Ve
O’ndan (Allah’tan) başka dostlar edinenler: "Biz, onlara (putlara) sadece
bizi Allah’a yakın bir makama yaklaştırmaları için tapıyoruz." (dediler).
Muhakkak ki Allah, hakkında ihtilâf ettikleri şey için onların aralarinda hüküm
verir. Muhakkak ki Allah, yalanlayan ve inkar edenleri hidayete erdirmez.
Allahû
Teala: “Kâfirlere
sorsanız, gökten yağmuru indiren kimdir?’’ deseniz, “Allah’tır.’’ derler.’’ buyurmaktadır.
Öyleyse, vahdet inancı inandım demenin ötesinde bir anlam taşımaktadır. Allah’a
ulaşmayı dilek, zorunluluğu vardır.
Nitekim
‘’Allah’a ulaşmayı dilemeyenler kendileri için hanif fıtratı özelliklerini
taşımayı kendilerine kapatmışlardır.’’ denilmektedir.
“Allah’ın dîni ve insanı yaratmasında bir değişiklik göremezsin.’’
derken, kişi akıl ve iradesiyle bu özelliği kullanır ya da kullanmaz. Bu
kişinin kalbî tercihidir. Akletmek de, beyinle değil kalben olur. Allah’a
inanmak, çok bir şey ifade etmiyor, Allah için önemli olan insanın ona
yönelmesi ve takva sahibi olmasıdır. Ancak o zaman Allah için bir değer ifade
ediyoruz.
TEVHİD: Tek Allah’a inananların Allah’a ulaşmayı
dileyerek tek fırkayı oluşturmalarıdır. Allah’ı dost edinmek istemeyen hiç
kimse tevhit inancı çerçevesi içine giremez. Sebe suresi 20. âyeti kerimede Rabbimiz
buyuruyor ki:
34/SEBE-20: Ve lekad saddaka aleyhim iblîsu zannehu
fettebeûhu illâ ferîkan minel mûminîn(mûminîne).
Ve andolsun ki iblis, onlar üzerindeki zannını (hedefini) yerine
getirdi. Böylece mü’minleri oluşturan bir fırka (Allah’a ulaşmayı dileyenler)
hariç, hepsi ona (şeytana) tâbî oldular.
Hangi cemaat ve gruba mensup olursa olsun, bir kişi Allah’a ulaşmayı dilerse Fırka-ı Naciye ye dahil olur. Dilemeyenler ise tevhit inancının dışında kalırlar. Kehf Suresi 102. âyette Rabbimiz buyuruyor ki:
18/KEHF-102: E fe hasibellezîne keferû en yettehızû
ibâdî min dûnî evliyâ’(evliyâe), innâ a’tednâ cehenneme lil kâfirîne
nuzulâ(nuzulen).
Yoksa kâfirler, kullarımın Benden başka dostlar edineceklerini mi
zannettiler? Muhakkak ki Biz, cehennemi kâfirlere bir ikram (kalacak yer)
olarak hazırladık.
Allah’tan başkasını dost
edinenin kâfir olduğunu ve Allah’ı dost edinmenin farz olduğu bu âyette
açıktır. Yine Enfal Suresi 34. âyette Rabbimiz buyuruyor ki:
8/ENFÂL-34: Ve mâ lehum ellâ yuazzibehumullâhu ve hum
yasuddûne anil mescidil harâmi ve mâ kânû evliyâehu, in evliyâuhû illel
muttekûne ve lâkinne ekserehum lâ ya'lemûn(ya'lemûne).
Ve onlar, Mecsid-i Haram’dan men ediyorlarken (engel oluyorlarken) ve
onlar, O’nun (Allah’ın) dostları değilken; Allah, niçin onlara azap etmesin?
O’nun dostları ancak takva sahibi olanlardır. Ve fakat, onların çoğu bilmezler.
Ancak Allah’ın dostlarının
takva sahibi olduğunu, Allah’a dost olmayanların ise azaba uğrayacaklarını açık
bir şekilde ifade ediliyor.
TESLİM: Kâlû belâda Allah’a verdiğimiz yeminleri yerine getirmektir.
7/A'RAF-172: Ve iz ehaze rabbuke min benî âdeme min
zuhûrihim zurriyyetehum ve eşhedehum alâ enfusihim, e lestu birabbikum, kâlû
belâ, şehidnâ, en tekûlû yevmel kıyâmeti innâ kunnâ an hâzâ gâfilîn(gâfilîne).
Ve kıyâmet günü,
gerçekten biz bundan gâfildik (gâfilleriz) dersiniz diye (dememeniz için),
senin Rabbin, Âdemoğullarının sırtlarından onların zürriyetlerini aldığı zaman
onları, nefsleri üzerine şahit tuttu. (Allahû Tealâ şöyle buyurdu): “Ben, sizin
Rabbiniz değil miyim?” Dediler ki: “Evet, (Sen, bizim Rabbimizsin), biz şahit olduk.”
Âdemin zürriyeti, o zaman: “ Evet sen bizim Rabbimizsin.’’ demişler. Allahû Teâlâ da: ‘‘Ben sizin Rabbinizsem, ölmeden önce size verdiğim emanetleri teslim edeceksiniz’’ diyor. Allahû Tealâ: ‘‘Ölmeden önce Ruhu bana teslim edeceğinize dair MİSAK verin. Nefsinizi teskiye edeceğinize dair YEMİN verin. Fizik bedeninizi de şeytana kul olmaktan kurtarıp, Bana kul edeceğinize dair AHD verin.’’demiş. Bu yeminleri aldıktan sonra da, Maide Suresi 7. âyette kâlû belâda bizim ona verdiğimiz yeminleri; “İŞİTTİK VE İTAAT ETTİK” dediğimizi hatırlatıyor.
Unuttuğumuz bu yeminlerin de tam
12 âyette üzerimize farz olduğunu bize hatırlatıyor.
Rabbimiz İslâm’ın teslim olduğunu ise Bakara
Suresi 208. âyet-i kerimede ifade ediyor:
2/BAKARA-208: Yâ
eyyuhellezîne âmenûdhulû fîs silmi kâffeh(kâffeten), ve lâ tettebiû hutuvâtiş
şeytân(şeytâni), innehu lekum aduvvun mubîn(mubînun).
Ey âmenû olanlar! Hepiniz SİLM’e dahil olun (teslim
olma dairesi içine girin). Ve şeytanın adımlarına (izlerine) tâbî olmayın.
Muhakkak ki o, size apaçık düşmandır.
Bunun dışında Ahzap Suresi 72. âyette
buyruluyor ki:
33/AHZAB-72: İnnâ aradnel emânete ales semâvâti vel
ardı vel cibâli fe ebeyne en yahmilnehâ ve eşfakne minhâ ve hamelehal
insân(insânu), innehu kâne zalûmen cehûlâ(cehûlen).
Muhakkak ki Biz, emaneti göklere, arza ve dağlara arz ettik (sunduk, teklif ettik). Onu yüklenmekten çekindiler ve ondan korktular. Ve insan onu yüklendi. Çünkü o (nefs), çok zalimdir, çok cahildir.
Muhakkak ki Biz, emaneti göklere, arza ve dağlara arz ettik (sunduk, teklif ettik). Onu yüklenmekten çekindiler ve ondan korktular. Ve insan onu yüklendi. Çünkü o (nefs), çok zalimdir, çok cahildir.
Yine Müdessir Suresi 38. 39. ve 40.
âyetlerde Rabbimiz buyuruyor ki:
74/MUDESSİR-38: Kullu nefsin bimâ kesebet
rehîneh(rehînetun).
Bütün nefsler, iktisap ettikleri dereceler itibariyle rehinedirler.
74/MUDESSİR-39: İllâ ashâbel yemîn(yemîni).
Yemin sahipleri (yeminlerini yerine getiren nefsler) hariç
74/MUDESSİR-40: Fî cennât(cennâtin),
yetesâelûn(yetesâelûne).
Onlar cennette olacaklar. Birbirlerine sorarlar.
İslâmın bir anlamı da barıştır.
İslâm 7 safha 4 teslimi içerir:
1. safha; Allah’a ulaşmayı dilemek
2. safha; mürşide tâbiiyet
3. safha: Ruhun Allah’a teslimi - 1. Teslim
4. safha: Fizik Vücudun teslimi - 2. Teslim
5. safha: Nefsin teslimi - 3. Teslim
6. safha: İrşad olmak
7. safha: İradenin teslimi - 4. Teslim
Bu 7 safha
4 teslim Kur’an da vardır. Hepsi farzdır. Devrin imamı, Furkan Suresi 30.
âyet-i kerimede ne buyururuyor ki :
25/FURKÂN-30: Ve
kâler resûlu yâ rabbi inne kavmîttehazû hâzel kur’âne mehcûrâ(mehcûran).
Ve resûl: “Ey Rabbim! Muhakkak ki benim kavmim, bu
Kur’ân’dan ayrıldı (Kur’ân’ı terketti).” dedi.
İblis
hedefleri 14 asırdan beri yok ettiği gibi, vasıtalardan en önemlisi olan zikri
de yok etmiş.
Allah’a
ulaşmayı dilemek; enabe, yunib, münib, olarak kelimeleri ile ifade edilmiş ve
üzerimize farz kılınmış. Zumer Suresi 54. âyet-i kerîmede Rabbimiz buyuruyor ki:
39/ZUMER-54: Ve
enîbû ilâ rabbikum ve eslimû lehu min kabli en ye’tiyekumul azâbu summe lâ
tunsarûn(tunsarûne).
Ve Rabbinize (Allah’a) yönelin (ruhunuzu Allah’a
ulaştırmayı dileyin)! Ve size azap gelmeden önce O’na (Allah’a) teslim olun
(ruhunuzu, vechinizi, nefsinizi, iradenizi Allah’a teslim edin). (Yoksa) sonra
yardım olunmazsınız.
Rabbimiz Müzemmil Suresi 8. âyet-i
kerîmede buyuruyor ki:
73/MUZZEMMİL-8:Vezkurisme
rabbike ve tebettel ileyhi tebtîlâ(tebtîlen).
Ve Rabbinin ismini
zikret ve herşeyden kesilerek O’na ulaş.
Zumer Suresi 17. âyette de Rabbimiz
buyuruyor ki:
39
/ ZUMER – 17:Vellezînectenebût tâgûte
en ya’budûhâ ve enâbû ilâllâhi lehumul buşrâ, fe beşşir ıbâd(ıbâdi).
Ve onlar ki;
taguta (insan ve cin şeytanlara) kul olmaktan içtinap ettiler (kaçındılar,
kendilerini kurtardılar). Çünkü Allah'a yöneldiler (Allah'a ulaşmayı
dilediler). Onlara müjdeler vardır. Öyleyse kullarımı müjdele!
İlk kulluk, ilk müjde de burada, bu âyet başlangıçta
bütün insanların dalâlette olduğunu da gösteriyor. Şeytana kul olduklarını,
Allah’a yönelmekle kurtuluşa ulaştıklarını gösteriyor.
Bütün
sahabe bunu yapmış, şeytana kul olmaktan sakınmışlar; Allah’a kul olmuşlar.
2. SAFHA;
Mürşide tâbiiyet, Mâide Suresi 35. âyet-i kerimede açıklanıyor:
5/MÂİDE-35: Yâ
eyyuhellezîne âmenûttekûllâhe vebtegû ileyhil vesîlete ve câhidû fî sebîlihi
leallekum tuflihûn(tuflihûne).
Ey âmenû olanlar (Allah’a ulaşmayı, teslim olmayı
dileyenler)! Allah’a karşı takva sahibi olun ve O’na ulaştıracak vesileyi
isteyin. Ve O’nun yolunda cihad edin. Umulur ki; siz felâha erersiniz.
Allahû Tealâ:
“Sizi Allah’a
ulaştıracak vesileyi isteyin.’’ diyor. Fatiha Suresinde de: “Bizi Sıratı Mustakîm’e
ulaştıracak istianeyi senden isteriz.’’ diyoruz. Bakara Suresi 45. ve 46.
âyetlerde Rabbimiz buyuruyor ki:
2/BAKARA-45: Vesteînû
bis sabri ves salât(sâlâti), ve innehâ le kebîretun illâ alel hâşiîn(hâşiîne).
(Allah’tan) sabırla ve namazla istiane (yardım)
isteyin. Ve muhakkak ki o (hacet namazı ile Allah’a ulaştıracak mürşidini
sormak), huşû sahibi olanlardan başkasına elbette ağır gelir.
2/BAKARA-46: Ellezîne
yezunnûne ennehum mulâkû rabbihim ve ennehum ileyhi râciûn(râciûne).
O (huşû sahipleri) ki; onlar, Rab’lerine (dünya
hayatında) muhakkak mülâki olacaklarına ve (sonunda ölümle) O’na döneceklerine
yakîn derecesinde inanırlar.
Allahû
Tealâ: “İstianeyi namazla ve sabırla benden isteyin.’’
diyor. Peki, bütün sahabe mürşidine ulaşmış mı? – Evet. Fetih Suresi 10. âyet-i
kerîmede Rabbimiz buyuruyor ki:
48/FETİH-10: İnnellezîne
yubâyiûneke innemâ yubâyiûnallâh(yubâyiûnallâhe), yedullâhi fevka eydîhim, fe
men nekese fe innemâ yenkusu alâ nefsih(nefsihî), ve men evfâ bi mâ âhede
aleyhullâhe fe se yu’tîhi ecren azîmâ(azîmen).
Muhakkak ki onlar, sana tâbî oldukları zaman Allah’a
tâbî olurlar. Onların ellerinin üzerinde (Allah senin bütün vücudunda tecelli
ettiği için ellerinde de tecelli etmiş olduğundan) Allah’ın eli vardır. Bundan
sonra kim (ahdini) bozarsa, o taktirde sadece kendi nefsi aleyhine bozar
(Allah’a verdiği yeminleri, ahdleri yerine getirmediği için derecesini nakısa
düşürür). Ve kim de Allah’a olan ahdlerine vefa ederse (yeminini, misakini ve
ahdini yerine getirirse), o zaman ona en büyük mükâfat (ecir) verilecektir
(cennet saadetine ve dünya saadetine erdirilecektir).
Bütün
sahabe Peygamber Efendimiz (S.A.V.)’e tâbî olmuşlar.
3. SAFHA; Ruhun Allah’a ulaşması; Zumer Suresi
18. âyette belirtilmiş:
39/ZUMER-18: Ellezîne
yestemiûnel kavle fe yettebiûne ahseneh(ahsenehu), ulâikellezîne hedâhumullâhu
ve ulâike hum ulûl elbâb(elbâbi).
Onlar, sözü işitirler, böylece onun ahsen olanına
tâbî olurlar. İşte onlar, Allah’ın hidayete erdirdikleridir. Ve işte onlar;
onlar ulûl’elbabtır (daimî zikrin sahipleri).
Ruhlarını da Allah’a teslim
edip, hidayete erdiler. Hidayet nedir? Rabbimiz Âl-î İmrân Suresi 73. âyette
hidayeti açıklamış:
3/ÂLİ
İMRÂN-73: Ve lâ tu’minû illâ li men tebia dînekum, kul innel hudâ
hudallâhi en yu’tâ ehadun misle mâ ûtîtum ev yuhâccûkum inde rabbikum, kul
innel fadla bi yedillâh(yedillâhi), yu’tîhi men yeşâ’(yeşâu), vallâhu vâsiun
alîm(alîmun).
Ve sizin dîninize tâbî olandan başka kimseye
inanmayın. (Habibim) de ki: “Hiç şüphesiz HİDAYET, Allah’ın (Kendisine)
ulaştırmasıdır. (İnsan ruhunun ölümden evvel Allah’a ulaşmasıdır.) Size
verilenin bir benzerinin başka birine verilmesi (sebebiyle mi) veya Rabbinizin
katında (sizlerle) tartışacakları için mi (böyle söylüyorsunuz)?” De ki: “Hiç
şüphesiz fazl, Allah’ın elindedir. Onu dilediğine verir.” Ve Allah, Vâsi’un
Alîm’dir. (Allah herşeyi kuşatan ve herşeyi bilendir.)
4. SAFHA;
Fizik Beden teslimi:
4/NİSÂ-125: Ve
men ahsenu dînen mimmen esleme vechehu lillâhi ve huve muhsinun vettebea
millete ibrâhîme hanîfâ(hanîfen), vettehazallâhu ibrâhîme halîlâ(halîlen).
O kişiden, vechi (fizik vücudu) dînde daha ahsen kim
vardır? O kişi ki; vechini (fizik vücudunu) Allah’a teslim etmiş ve muhsinlerden
olmuştur ve hanif olarak Hz. İbrâhîm’in dînine tâbî olmuştur. Ve Allah, Hz.
İbrâhîm’i dost ittihaz etmiştir.
Bütün sahabe fizik bedenlerini Allah’a teslim
etmişler. Âl-î İmrân Suresi 20. âyette belirtilmiş:
3/ÂLİ
İMRÂN-20: Fe in hâccûke fe kul eslemtu vechiye lillâhi ve
menittebean(menittebeani), ve kul lillezîne ûtûl kitâbe vel ummiyyîne e
eslemtum, fe in eslemû fe kadihtedev, ve in tevellev fe innemâ aleykel
belâg(belâgu), vallâhu basîrun bil ibâd(ibâdi).
Eğer seninle tartışmaya kalkarlarsa, o zaman de ki:
“Ben ve bana tâbî olanlar vechimizi (fizik vücudumuzu) Allah’a teslim ettik.” O
kitap verilenlere ve ÜMMÎ’lere de ki: “Siz de (fizik vücudunuzu Allah’a) teslim
ettiniz mi?” Eğer teslim ettilerse o zaman (onlar) andolsun ki; hidayete ermişlerdir.
Eğer yüz çevirirlerse, o zaman sana düşen (görev) ancak tebliğdir. Allah
kullarını BASÎR’dir (görendir).
5. SAFHA; Nefsin teslimi. Zumer Suresi 18.
âyete göre bütün sahabe nefslerini de Allah’a teslim edip daimî zikrin sahibi
olan ulûl’elbab olmuşlar:
39/ZUMER-18: Ellezîne
yestemiûnel kavle fe yettebiûne ahseneh(ahsenehu), ulâikellezîne hedâhumullâhu
ve ulâike hum ulûl elbâb(elbâbi).
Onlar,
sözü işitirler, böylece onun ahsen olanına tâbî olurlar. İşte onlar, Allah’ın
hidayete erdirdikleridir. Ve işte onlar; onlar ulûl’elbabtır (daimî zikrin
sahipleri).
3/ÂLİ
İMRÂN-191: Ellezîne yezkurûnallâhe kıyâmen ve kuûden ve alâ cunûbihim ve
yetefekkerûne fî halkıs semâvâti vel ard(ardı), rabbenâ mâ halakte hâzâ
bâtılâ(bâtılan), subhâneke fekınâ azâben nâr(nârı).
O
(Ulûl’elbab) ki; (lübblerin, Allah’ın sır hazinelerinin sahipleri), onlar
ayakta iken, otururken ve yan üstü yatarken (hep) Allah’ı zikrederler. Göklerin
ve yerin yaratılışı hakkında tefekkür ederler. (Ve derler ki): “Ey Rabbimiz!
Sen, bunları bâtıl olarak (boşuna) yaratmadın. Seni tesbih (tenzih) ederiz.
Bizi, ateşin azabından koru.”
6. SAFHA; İrşad a ulaşmak.Hucurât Suresi 7.
âyette Rabbimiz buyuruyor ki:
49/HUCURÂT-7: Va’lemû
enne fîkum resûlallâh(resûlallâhi), lev yutîukum fî kesîrin minel emri le
anittum ve lâkinnallâhe habbebe ileykumul îmâne ve zeyyenehu fî kulûbikum ve
kerrehe ileykumul kufre vel fusûka vel isyân(isyâne), ulâike humur
râşidûn(râşidûne).
Ve aranızda Allah’ın Resûlü olduğunu biliniz. Eğer
işlerin çoğunda size itaat etseydi, mutlaka sıkıntıya düşerdiniz. Fakat Allah,
size îmânı sevdirdi ve onu kalplerinizde müzeyyen kıldı. Küfrü, fıskı ve isyanı
size kerih gösterdi. İşte onlar, onlar irşad olanlardır.
İrşada ulaşıp, Tövbe-i Nasuh’a davet
edilmişlerdir:
2/BAKARA-186: Ve
izâ seeleke ıbâdî annî fe innî karîb(karîbun) ucîbu da’veted dâi izâ deâni, fel
yestecîbû lî vel yu’minû bî leallehum yerşudûn(yerşudûne).
Ve kullarım sana, Benden sorduğu zaman, muhakkak ki
Ben, (onlara) yakınım. Bana dua edilince, dua edenin duasına (davetine) icabet
ederim. O halde onlar da Bana (Benim davetime) icabet etsinler ve Bana âmenû
olsunlar (Bana ulaşmayı dilesinler). Umulur ki böylece onlar irşada ulaşırlar
(irşad olurlar).
7. SAFHA; irade teslimi. Bütün sahabe iradelerini de
Allah’a teslim etmişler ve irşada memur ve mezun kılınmışlar.:
3/ÂLİ
İMRÂN-102: Yâ eyyuhellezîne âmenûttekullâhe hakka tukâtihî ve lâ temûtunne
illâ ve entum muslimûn(muslimûne).
Ey îmân edenler! Hakkıyla takva sahibi olanlar
(nasıl bir takvanın sahibi ise aynı onlar) gibi, Allah’a karşı takva sahibi
olun ve (ölmeden önce) Allah’a teslim olun.
9/TEVBE-100:
Ves sâbikûnel evvelûne
minel muhâcirîne vel ensâri vellezînettebeûhum bi ıhsânin radıyallâhu anhum ve
radû anhu ve eadde lehum cennâtin tecrî tahtehel enhâru hâlidîne fîhâ
ebedâ(ebeden), zâlikel fevzul azîm(azîmu).
O sabikûn-el evvelîn (evvelki hayırlarda
yarışanlardan salâh makamında iradesini Allah'a teslim ederek irşada memur ve
mezun kılınanlar): Onların bir kısmı muhacirînden (Mekke'den Medine'ye göç edenlerden)
bir kısmı ensardan (Medine'deki yardımcılardan) ve bir kısmı da onlara (ensar
ve muhacirîne) ihsanla tâbî olanlardandı. (Sahâbe irşad makamına sahip
oldukları için onlara tâbî olundu). Allah, onlardan razı ve onlar da O'ndan
(Allah'tan) razıdır. Onlara Allah, altlarından ırmaklar akan cennetler
hazırladı ve orada ebediyyen kalacaklardır. İşte bu, en büyük (azîm)
mükâfattır.
Kişinin iradesini
Allah’a teslim etmesi farzdır. Yani bi hakkın takvaya (hakka tukatihi takvaya)
ulaşması. Âli İmrân Suresi-102’de Allahû Tealâ’nın belirttiği gibi “Onlar (yani sizden evvelkiler) nasıl bi
hakkın takvaya (hakka tukatihi takvaya) ulaşmışlarsa siz de onlar gibi olun.
Siz de hakka tukatihi takvaya ulaşın.” Öyleyse Allahû Tealâ ta Kur’ân-ı
Kerim’de 7 tane safhanın 7’sinin de farz kılındığını açık bir şekilde ifade
ediyor. Allahû Tealâ, Kur’ân-ı Kerim’de Şûrâ Suresinin 13. âyet-i kerimesinde
buyuruyor ki:
42/ŞÛRÂ-13: Şerea lekum mined dîni mâ vassâ bihî nûhan
vellezî evhaynâ ileyke ve mâ vassaynâ bihî ibrâhîme ve mûsâ ve îsâ, en ekîmûd
dîne ve lâ teteferrekû fîh(fîhi), kebure alel muşrikîne mâ ted’ûhum
ileyh(ileyhi), allâhu yectebî ileyhi men yeşâu ve yehdî ileyhi men
yunîb(yunîbu).
(Allah) dînde, onunla Hz. Nuh'a
vasiyet ettiği (farz kıldığı) şeyi (şeriati); “Dîni ikame edin (ayakta, hayatta
tutun) ve onda (dînde) fırkalara ayrılmayın.” diye Hz. İbrâhîm'e, Hz. Musa'ya
ve Hz. İsa'ya vasiyet ettiğimiz şeyi Sana da vahyederek, size de şeriat kıldı.
Senin onları, kendisine çağırdığın şey (Allah'a ulaşmayı dileme) müşriklere zor
geldi. Allah, dilediğini Kendisine seçer ve O'na yöneleni, Kendisine ulaştırır
(ruhunu hayatta iken Kendisine ulaştırır).
Allahû Tealâ: “Hz. Nuh’a, Hz. İbrâhîm’e, Hz.Musa’ya ve Hz. İsa’ya hangi şeriatı vermişsek Sana da aynı şeriatı verdik.” diyor.
Allah’a ulaşmayı dilemek sadece dilemek (niyetli olmak) değil, Allah’a kul olmayı da ifade ediyor. Kim Allah’a ulaşmayı dilerse, dilediği anda Allah’a kul olmuştur. Bu durum 1. Kulluktur. Allahû Tealâ ‘bütün insanları Kendisine kul olsunlar. diye yaratmıştır. Allahû Tealâ Zâriyât Suresinin 56. âyet-i kerimesinde buyuruyor:
Allahû Tealâ: “Hz. Nuh’a, Hz. İbrâhîm’e, Hz.Musa’ya ve Hz. İsa’ya hangi şeriatı vermişsek Sana da aynı şeriatı verdik.” diyor.
Allah’a ulaşmayı dilemek sadece dilemek (niyetli olmak) değil, Allah’a kul olmayı da ifade ediyor. Kim Allah’a ulaşmayı dilerse, dilediği anda Allah’a kul olmuştur. Bu durum 1. Kulluktur. Allahû Tealâ ‘bütün insanları Kendisine kul olsunlar. diye yaratmıştır. Allahû Tealâ Zâriyât Suresinin 56. âyet-i kerimesinde buyuruyor:
51/ZÂRİYÂT-56: Ve mâ halaktul cinne vel inse illâ li
ya'budûn(ya'budûni).
Ve Ben, insanları ve cinleri
(başka bir şey için değil, sadece) Bana kul olsunlar diye yarattım.
Rabbimiz açık ve net olarak: “Biz insanları ve cinleri (başka bir şey için değil), Bize kul olsunlar diye yarattık.” diyor.
Öyleyse bir sonuca ulaşıyoruz: Dînler yoktur! Dîn vardır. Hz. İbrâhîm’in Hanif dînidir. Bu sebeple Allahû Tealâ Peygamber Efendimiz (S.A.V)’e: “Sen hanifsin. Hanif olarak vechini dîne doğrult." diyor. "İnsanları Allah hanif fıtratıyla yaratır. Dîni de hanif dînidir. Bu dîn ezelî ve ebedîdir. Allah'ın ne dîni yaratmasında değişiklik görebilirsin, ne de insanları hanif fıtratının dışında yaratması mümkündür. Hem dîn kıyâmete kadar Hanif dîni olarak kalacaktır hem de bütün insanlar kıyâmete kadar hanif fıtratıyla yaratılacaktır.” Yani hanif fıtratı demek; Allah'a ruhun, vechin, nefsin ve iradenin teslim edilebilmesini sağlayan fıtrat (yaratılış) demek. Allah'a ulaşmayı dilemekle başlayan ve ruhu, fizik vücudu, nefsi ve iradeyi Allah'a teslim etmekle noktalanan bir güzellikler demeti.
Rabbimiz açık ve net olarak: “Biz insanları ve cinleri (başka bir şey için değil), Bize kul olsunlar diye yarattık.” diyor.
Öyleyse bir sonuca ulaşıyoruz: Dînler yoktur! Dîn vardır. Hz. İbrâhîm’in Hanif dînidir. Bu sebeple Allahû Tealâ Peygamber Efendimiz (S.A.V)’e: “Sen hanifsin. Hanif olarak vechini dîne doğrult." diyor. "İnsanları Allah hanif fıtratıyla yaratır. Dîni de hanif dînidir. Bu dîn ezelî ve ebedîdir. Allah'ın ne dîni yaratmasında değişiklik görebilirsin, ne de insanları hanif fıtratının dışında yaratması mümkündür. Hem dîn kıyâmete kadar Hanif dîni olarak kalacaktır hem de bütün insanlar kıyâmete kadar hanif fıtratıyla yaratılacaktır.” Yani hanif fıtratı demek; Allah'a ruhun, vechin, nefsin ve iradenin teslim edilebilmesini sağlayan fıtrat (yaratılış) demek. Allah'a ulaşmayı dilemekle başlayan ve ruhu, fizik vücudu, nefsi ve iradeyi Allah'a teslim etmekle noktalanan bir güzellikler demeti.
3 dînin 3’ü de bunların esas kitapları olan,
Tevrat da İncil de Kur'ân-ı Kerim de (indiriliş sıralarına göre ) birbirinin
aynı esaslarını ihtiva etmektedir. 7 safhanın 7’si de Kur'ân-ı Kerim'de de
Tevrat’ta da İncil’de de farzdır.
Allahû Tealâ insanı hanif fıtratı ile yaratması,
yaratılışta bütün bu safhaları yaşayabilecek bir özellik vermiş olmasıdır. Bu
özelliği kullanıp kullanmayacağını kişilerin kendi iradelerine bırakmış.
Tercihe göre, karşılığında ceza ve mükâfat koymuş. Özgür iradeye müdahale
etmiyor. Kişi Allah’ı dilerse onun bu sistemi içine giriyor ve manevî tekâmülünü
tamamlıyor. Dilemeyen ise bu özellikleri kullanamadan hem bu dünyada hem de ahiret
hayatında bedbaht oluyor.
Kişi
cüz’i iradesini pozitif yönde kullanarak âyetlerdeki emri yerine getiriyor ve
Allah’a ulaşmayı diliyor. Allah insanların bütününden cüz’i iradelerini bu
yönde kullanarak ruhlarını Kendisine teslim etmelerini istiyor. Kişi cüz’i
iradesini bu yönde kullanmayıp Allah’a ulaşmayı dilemezse hayatı boyunca cüz’i
iradesinin isteklerini yapıyor. Kişi ona göre yaşıyor. Hanif Dîni’nin
gereklerini yerine getirmemiş oluyor.
- Allahû Tealâ’nın Tevrat'ta, İncil'de ve Kur'ân-ı Kerim'de
sadece Hanif dîni’nin yaşanması emrini verdiğine göre;
Dîn peygamberlere verilen
şeriat kitaplarıyla dizayn edilmiştir. Bütün şeriat kitaplarında birbirinin
aynı olan 3 unsur vardır. Bu unsurlar:
1- Bütün mukaddes kitaplarda
adalet müessesi vardır.
2- Bütün şeriat kitapları hidayet
rehberidir.
3- Bütün şeriat kitapları nurdur.
ü
Şeriat itibariyle 3 kitap da aynı şeriatı ifade
eder. Hiç değişmeyen Allah'ın şeriatı 3 unsur ihtiva eder:
1- Allah'ın itaat edilmesi
gereken emirleri ve uyulması lâzım gelen nehiylerini içerir.
2- Bu emirlere itaat eden ve
nehiylere uyanların mükâfatı, isyan eden ve yasakları işleyenlerin cezası
vardır.
3- Bu emirlere itaat eden ve
yasakları işlemeyen Hz. İbrâhîm (a.s.), Hz. Musa (a.s.), Hz. İsa (a.s.) ve Hz.
Muhammed Mustafa (s.a.v.) Efendimiz'e tâbî olarak 7 safha ve 4 teslimi
yaşayanların örnek hayatı vardır. Tüm kitaplardaki Hanif dîni, Arapça adıyla
İslâm, 7 safha ve 4 teslimden oluşur.
Dînin
tekâmüle ihtiyacı yoktur. Bu sebeple "İslâm en mütekâmil dîndir."
sözü Kur'ân'a ters düşmektedir. Musevîlik, Hıristiyanlık, İslâm veya bunun
dışındaki hiçbir fırkanın da Hanif dîni’nden ayrı bir dîni yoktur. Bugün de bütün insanlığın dînidir.
Allahû Tealâ'nın verdiği emir son derece
nettir: "Dînde fırkalara ayrılmayın! Sadece Hz. İbrâhîm'in HANİF DÎNİ
vardır!" Öyle ise, bütün dînlerin birleşmesi, Allah'ın emridir ve şarttır.
- Hiç değişmeyen hanif dîni; şeriatı, dostluğu emreder, düşmanlığı nehyeder.
Düşmanlık,
kin, nefret nefsimizin afetlerindendir. Allahû Tealâ, nefsimizin bütün
afetlerini yok etmemizi, bizim sulh ve sükûn haline ulaşmamızı, düşmanlık, kin,
nefret afetlerinin hepsinden tamamen kurtulmamızı emreder. Çünkü Allah
dostluğu, sevgiyi hedef alır.
Allah'ın bütün
insanları ulaştırmak istediği hedef şudur: Nefslerindeki bütün afetleri yok
etmek suretiyle, insan adı verilen bu müstesna mahlûkuna, hem iç ve dış
dünyasında kesintisiz bir sulh ve sükûn halini hem de Allah ile olan ilişkilerinde
(emirler, nehiyler cephesinde) kesintisiz bir sulh ve sükûn halini yani -mutluluğu
yaşamayı- emretmektedir.
İşte Allah'ın ilk
insan ve ilk peygamber olan Âdem (a.s.)'den, son Nebî Hz. Muhammed (s.a.v.)'e
kadar bütün peygamberlerine indirdiği bütün şeriat kitaplarında, insanlara
gösterdiği mutluluk reçetesi sadece şudur: ‘‘Ruhunuzu, vechinizi, nefsinizi
ve sonunda iradenizi Allah'a teslim ederek kesintisiz ahiret ve dünya saadetini
yaşayın.’’
Bir sulh ve sükûn
dizaynı içerisinde Allah'ın dostları olarak bir olmak, beraber olmak,
birbirimize kucak açmak, Hidayet Çağı'nı birlikte kucaklamak hedefimiz
olmalıdır! Hepimiz barışın, dostluğun ve sevginin temsilcileri olmalıyız...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.