VAHİY IV
ü Allahû
Tealâ, arıya vahyediyor. Arı peygamber olabilir mi?
16/NAHL-68: Ve evhâ rabbuke ilen
nahli enittehızî minel cibâli buyûten ve mineş şeceri ve mimmâ
ya’rişûn(ya’rişûne).
Ve senin Rabbin, balarısına, dağlardan,
ağaçlardan ve onların (insanların) kurdukları çardaklardan, evler (kovanlar)
edinmelerini vahyetti.
ü Allahû
Tealâ, yerlere vahyediyor:
99/ZİLZÂL-5: Bi enne rabbeke
ehvâlehâ.
Rabbinin ona vahyetmesi ile.
ü Allahû
Tealâ, göklere vahyediyor:
41/FUSSİLET-12: Fe kadâhunne seb’a
semâvâtin fî yevmeyni ve evhâ fî kulli semâin emrehâ ve zeyyennes semâed dunyâ
bi mesâbîha ve hıfzâ(hıfzen), zâlike takdîrul azîzil alîm(alîmi).
Böylece onları iki günde yedi kat
gök olarak kaza etti (yarattı, tamamladı). Her gök katına kendi emrini
vahyetti. Ve dünya semasını kandillerle muhafaza ederek süsledik. İşte bu, Azîz
ve Alîm olan (Allah'ın) takdiridir.
Sevgili öğrenciler!
Kur’ân-ı Kerim asıldır. Dîn adamları Kur’ân’ı Kerim’i devreden çıkardılar,
aralarındaki tartışmalar neticesinde büyük âlim olarak kabul edilenlerin
sözlerine tâbî olundu ve Allah’ın yolundan sapıldı. İşte zamanımıza kadar gelen
bir söz: “Allah peygamberlerden başkasına vahyetmez.” Bu söz, bu kadar âyette
ifade edildiği gibi, Kur’ân-ı Kerim’e aykırı ama âlimler böyle söylemiş diye bizim
üniversitemizin dışındaki bütün üniversitelerimizde bu söz esas alınmış, “Allah
peygamberlerden başkasına vahyetmez.” deniliyor.
Sevgili öğrenciler! Kur’ân’ı
Kerimde Allah’tan vahiy almaya Allah’ın müsaade etmedikleri insan ve
şeytanlardan da bahsetmektedir.
ü Allah’ın
vahyetmeyeceği insanlar:
3/ÂLİ İMRÂN-77: İnnellezîne
yeşterûne bi ahdillâhi ve eymânihim semenen kalîlen ulâike lâ halaka lehum fîl
âhırati ve lâ yukellimuhumullâhu ve lâ yenzuru ileyhim yevmel kıyâmeti ve lâ
yuzekkîhim ve lehum azâbun elîm(elîmun).
Muhakkak ki onlar; Allah'ın ahdini
ve yeminlerini az bir değere satarlar. İşte onlar için ahirette bir nasip
yoktur. Ve Allah onlar ile konuşmayacak ve kıyamet günü onlara nazar etmeyecek
(bakmayacak). Ve onları temize çıkarmayacak ve onlar için elim azap vardır.
ü Şeytan
ve avenesi Allah’ın vahyini işitemezler:
26/ŞUARÂ-210: Ve mâ tenezzelet bihiş
şeyâtîn(şeyâtînu).
Ve O'nu (Kur'ân'ı), şeytanlar
indirmedi.
26/ŞUARÂ-211: Ve mâ yenbagî lehum ve
mâ yestetîûn(yestetîûne).
Ve (bu), onlara yakışmaz (onların
harcı değildir) ve onlar, (buna) muktedir olamazlar.
26/ŞUARÂ-212: İnnehum anis sem’i le
ma’zûlûn(ma’zûlûne).
Muhakkak ki onlar, (vahyi)
işitmekten kesin olarak azledilmiş (men edilmiş) olanlardır.
ü
Vahiy almadıkları
halde aldığını iddia edenler:
6/EN'ÂM-93: Ve men azlemu
mimmenifterâ alâllâhi keziben ev kâle ûhıye ileyye ve lem yûha ileyhi şey’un ve
men kâle seunzilu misle mâ enzelallâh(enzelallâhu), ve lev terâ iziz zâlimûne
fî gamerâtil mevti vel melâiketu bâsitû eydîhim, ahricû enfusekum, el yevme
tuczevne azâbel hûni bimâ kuntum tekûlûne alâllâhi gayrel hakkı ve kuntum an
âyâtihi testekbirûn(testekbirûne).
Allah'a yalanla iftira eden veya
kendisine hiçbir şey vahyolunmamışken “Bana da vahyolundu.” diyenden ve “Ben de
Allah'ın indirdiği şeylerin benzerini indireceğim.”diyenden daha zalim kim
vardır? Zalimleri, ölümün şiddet halinde iken ve ölüm melekleri ellerini
uzatıp: “Nefslerinizi çıkarın. Bugün, Allah'a karşı hak olmayan şeyler
söylediğiniz ve O'nun âyetlerine karşı kibirlendiğiniz için alçaltıcı bir
azapla cezalandırılacaksınız.” dedikleri zaman görsen.
ü Allahû
Tealâ’nın dışında da Allahû Tealâ’nın müsaadesiyle vahiy edenler var, örneğin
Zekeriya (A.S.) cemaatine vahyediyor:
19/MERYEM-10: Kâle rabbic’al lî
âyeh(âyeten), kâle âyetuke ellâ tukellimen nâse selâse leyâlin
seviyyâ(seviyyen).
(Zekeriya A.S): “Rabbim, bana bir
delil (işaret) kıl (ver).” dedi. (Allahû Tealâ şöyle) dedi: “Senin delilin
(işaretin), insanlarla üç gece normal (sağlıklı) olduğun halde konuşamamandır.”
19/MERYEM-11: Fe harece alâ kavmihî
minel mihrâbi fe evhâ ileyhim en sebbihû bukreten ve aşiyyâ(aşiyyen).
Bundan sonra mihraptan kavmine
(kavminin karşısına) çıktı. Böylece onlara, (Allah'ı) sabah akşam tesbih
etmelerini vahyetti (konuşmadan, iç sesi ile duyurdu).
